Το 1899, εγκρίθηκε το καταστατικό του πρώτου συλλόγου κολύμβησης στην Ελλάδα που καλλιεργούσε αγωνίσματα αθλητικής ναυαγοσωστικής ως μέσο πρόληψης πνιγμών. Η πρωτοπόρα δράση του δεν μακροημέρευσε. Οι γείτονες την κατήγγειλαν επειδή τους έκρυβε τη θέα στη θάλασσα. Ακόμα και η Βουλή των Ελλήνων στάθηκε ανίκανη να βοηθήσει. Ο σύλλογος έκλεισε και οι ντόπιοι άρχισαν να πνίγονται ξανά. Τις δεκαετίες 1970 και 2000, έγιναν νέες προσπάθειες γέννησης του αθλήματος από σχολές και σωματεία ναυαγοσωστικής. Καμία δεν ευδοκίμησε. Το 2011 η ΕΟΥΔΑ αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον γεννώντας το άθλημα. Η Αυστραλία ίδρυσε συλλόγους ναυαγοσωστικής το 1915 και έκτοτε αποτελεί την παγκόσμια υπερδύναμη. Εξαιτίας της, η αθλητική ναυαγοσωστική έγινε δημοφιλής. Παρά την χρονολογική πρωτοπορία της, η Ελλάδα έγινε ο παρίας του αθλήματος.

Η ναυαγοσωστική είναι το μόνο άθλημα που προστατεύει την δημόσια υγεία από ατυχήματα. Φιλοξενείται σε πλήθος διεθνών διοργανώσεων. Έχει αγωνίσματα που διεξάγονται σε πισίνα, άμμο και θάλασσα για κάθε ηλικία. Η διδασκαλία της την τριτοβάθμια εκπαίδευση και η διεξαγωγή πολιτικού και στρατιωτικού πρωταθλήματος, την καθιστούν αναδυόμενο πόλο ενδιαφέροντος για τον Ελληνικό αθλητισμό και τον υγρό στίβο.

Με 24 διεπιστημονικές θεματικές ενότητες γραμμένες από 46 ειδήμονες σε 12 χώρες, το βιβλίο αποτελεί την πιο περιεκτική έκδοση στον κόσμο. Απευθύνεται σε αθλοσώστες, κριτές, εθελοντές, φοιτητές και πτυχιούχους ΣΕΦΑΑ, προπονητές υγρού στίβου, σωματεία και ομοσπονδίες της Ελλάδας και της Κύπρου.